Door de ongekunstelde puurheid van het paard kunnen wij als mensen leren over onszelf. Hoe staan we in het leven? Geven we onszelf wel genoeg leiding? Aarzelen we niet teveel? Ben ik wel oorspronkelijk in mijn denken en doen? Sta ik met remmingen en aannames over mezelf in het leven? Geen enkel antwoord op deze vragen is fout. Wat telt is dat het paard, met zijn of haar gedrag, uw gedrag perfect spiegelt en zo heel confronterend en direct behulpzaam kan zijn bij dit zelfonderzoek. In dat opzicht is paardenfluisteren een zeer boeiende metafoor als het om zelfmanagement, zelfkennis en zelfontwikkeling gaat.